ΣΗΜΕΡΑ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.....ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ !

Χριστός Ανέστη ! ! !
Σήμερα η Ορθοδοξία, η Ελλάδα, γιορτάζουν !
Γιορτάζουν την Ανάσταση του Κυρίου, γιορτάζουν την Ανάσταση του Ανθρώπινου γένους !
Σήμερα, ας ξεχάσουμε διαφορές, κακίες, μίση και πάθη.
Σήμερα γιορτάζουν οι Άνθρωποι, η Ορθοδοξία, η Ελλάδα !!!

Αγάπη λοιπόν και προκοπή σε όλους

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !!!!

ΤΑ ΠΑΡΑΘΑΛΑΣΙΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ

Όταν αποφασίσεις να χορτάσει το μάτι σου με απίστευτες Φυσικές Ομορφιές, δεν έχεις παρά να πάρεις το αυτοκίνητό σου και να πας

Η ΚΑΡΔΑΜΥΛΗ ΑΠΟ ΨΗΛΑ

όπου θέλεις στη Μεσσηνία για να χορτάσεις Φυσική Ομορφιά !

Αυτή τη φορά, το αυτοκίνητο μας οδήγησε προς τη Μάνη, στα παραθαλάσσια χωριά του υπέροχου και ευλογημένου αυτού τόπου, με την απίστευτη φυσική ομορφιά !

1. ΚΑΡΔΑΜΥΛΗ = ΣΚΑΡΔΑΜΟΥΛΑ. Είναι το επίκεντρο αυτής της υπέροχης διαδρομής. Πανέμορφη, με μεγάλη ποικιλία τοπίων, και

Ηλιοβασίλεμα στην Καρδαμύλη

υπέροχων δαντελωτών, βοτσαλένιων παραλιών και μια  ιδιαίτερη παραδοσιακή αρχιτεκτονική.

Η Καρδαμύλη θεωρείται και είναι το κέντρο της Μεσσηνιακής Μάνης, αφού ήταν η έδρα του πρώην Δήμου Λεύκτρου και νυν Δήμου Δυτικής Μάνης. Γραφικά λιμανάκια , παραλίες, λιθόστρωτα δρομάκια, παραδοσιακοί ξενώνες, ελιές, λυγαριές και δάφνες συνθέτουν το σκηνικό αυτής της Μανιάτικης γης. Σπάνια ένας τόπος συνδυάζει τόσες εικόνες μεσογειακής ομορφιάς και έντονων αντιθέσεων όπως η Καρδαμύλη. Η γαλήνια διάφανη θάλασσα του Μεσσηνιακού κόλπου ενώνεται με το απότομο μεγαλείο του Ταΰγετου, οι πλούσιοι ελαιώνες

Ο κεντρικός δρόμος της Καρδαμύλης

μπλέκονται με κυπαρίσσια και άλλα πολύχρωμα φυτά, ο ένας κολπίσκος διαδέχεται τον άλλον σε κάθε στροφή του δρόμου και οι μανιάτικοι πύργοι δηλώνουν μέσα από την ιστορία της πέτρας τους την φύση και την ψυχή των ανθρώπων που κατοικούν εδώ.

Προσανατολισμένη δυτικά και απλωμένη σε μια ομαλή αγκαλιά γης και θάλασσας, προστατεύεται από τον Ταΰγετο που υψώνεται

Παραλία Ριτσά

σχεδόν σε ορθή γωνία πίσω της και την καθιστά απλώς μοναδική. Όντας τμήμα της Μάνης, έχει όλα τα χαρακτηριστικά αυτής της σπάνιας γης. Το εξαιρετικό φως, τις μυρωδιές του θυμαριού και της αλμύρας, την πέτρα, την ελιά και το απέραντο γαλάζιο. Η μαγική παλιά πόλη με το κάστρο, τα πέτρινα ερείπια και την ιδιαίτερη εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, σκαρφαλωμένη στην πλαγιά, ενώνεται πια με την νέα πόλη που κι αυτή

Παραλία Φονέα Καρδαμύλης

διατηρεί την πέτρα στην κατασκευή της αλλά την πλουτίζει με ανθισμένες αυλές και κάτι από την ατμόσφαιρα των νησιών στο γραφικό λιμανάκι και στα δρομάκια της.

Μέσα στους ελαιώνες της και στα κυπαρίσσια, διάσπαρτες ωραίες κατοικίες και αρχοντικά δηλώνουν πόσο δημοφιλής τόπος διακοπών είναι η Καρδαμύλη και πόσο μοναδικό είναι αυτό που μπορεί

Παραλία Ριτσά

να προσφέρει στους επισκέπτες της. Γι' αυτό πολλοί άνθρωποι του πνεύματος και της τέχνης. Η Καρδαμύλη είναι στο κέντρο μιας υπέροχης ακτογραμμής με εξαιρετικές παραλίες, λιμανάκια και κολπίσκους, όπου το πράσινο σχεδόν κατεβαίνει ως την θάλασσα σε πολλά σημεία, όπου απότομοι βράχοι

Παραλία Δελφίνια Καρδαμύλης

και μικρονήσια στολίζουν τα γαλαζοπράσινα νερά, όπου η αμμουδιά εναλλάσσεται με τα βότσαλα και τις φυσικές πέτρινες εξέδρες. Ωραιότερες παραλίες είναι τα Ριτσά, ο Φονέας, τα Δελφίνια, και λίγο πιο πέρα η Καλογριά στη Στούπα, η παραλία της Στούπας, ο Αγιος Νικόλαος, ο Αγιος Δημήτριος, το Καταφύγι και άλλες πανέμορφες παραλίες.

2. ΣΤΟΥΠΑ  = ΠΟΤΑΜΟΣ….Η νεράϊδα της Μεσσηνιακής Μάνης. Η

Η παραλία της Στούπας πανοραμικά 180ο 

Στούπα είναι ένα νεόδμητο χωριουδάκι, που εξελίχθηκε πολύ γρήγορα σε ένα φημισμένο διεθνώς παραθαλάσσιο τουριστικό θέρετρο.

Η μικρή Μαρίνα της Στούπας

Ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, η περιοχή της Στούπας σφύζει από κόσμο και ζωντάνια.

Η προτίμηση από Ευρωπαίους της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης για τις διακοπές τους έχουν καταστήσει τη Στούπα ένα από τους καλύτερους, αν όχι τον καλύτερο, τουριστικό προορισμό της Μεσσηνίας.

Οι δυο γραφικές, ρηχές, αμμώδεις  και οργανωμένες παραλίες με τα

Παραλία Καλογριάς στη Στούπα

διαυγέστατα νερά, έλκουν επισκέπτες απ όλα τα μέρη του κόσμου.  Η ποικιλία του τοπίου μοναδική . Κοσμήματα ,αληθινά δώρα της φύσης , τα ποταμάκια, οι γλυφάδες , οι  απίθανες σπηλιές, τα λιμανάκια. τα νησάκια και ο λόφος του Κάστρου .   Οι εξορμήσεις στην ευρύτερη περιοχή προσφέρουν δυνατές συγκινήσεις .  Εστιατόρια, ταβέρνες και καφέ μπαρ στην παραλία καλύπτουν γαστρονομικά όλα τα γούστα.

Ιδιαιτέρως  το πανέμορφο ακρογιάλι της Καλογριάς έχει γίνει γνωστό ή

Η κεντρική παραλία της Στούπας

μάλλον διάσημο στα πέρατα του κόσμου διότι το 1917 έζησαν εκεί ο Καζαντζάκης  και ο Ζορμπάς. Εκεί γνωρίστηκαν καλά, έδεσε η φιλία τους και ο διάσημος συγγραφέας εμπνεύστηκε το  μοναδικό  αριστούργημα  Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά.

Οι πρώτοι κάτοικοι της Στούπας προέρχονταν από το Λεύκτρο, ένα μικρό χωριό, που βρίσκεται λίγο πιο ορεινά, σε πολύ κοντινή απόσταση. Στη Στούπα έζησαν ο Νίκος Καζαντζάκης και ο Αλέξης Ζορμπάς. Δούλευαν στα εγκαταλελειμμένα σήμερα ορυχεία της Πραστοβάς στο Νέο Προάστιο, όπου και γνωρίστηκαν. Εδώ εμπνεύστηκε και έγραψε ο μεγάλος συγγραφέας το μοναδικό αριστούργημα «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά».

3. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ = ΣΕΛΙΝΙΤΣΑ ΜΑΝΗΣ. Χαρακτηριστικό, μοναδικό και ιδιαιτέρως γραφικό ψαροχώρι της Μεσσηνιακής Μάνης

Το γραφικό λιμανάκι του Αγ. Νικολάου

δίπλα και μετά από τη Στούπα, με όλη την δράση και την κίνηση γύρω από το πανέμορφο λιμανάκι. Απίθανα κλασσικά κτίσματα ,νεόκτιστες βίλες με παραδοσιακό στυλ και γραφικά δρομάκια, αποτελούν ένα όμορφο, γραφικό παραθαλάσσιο, σαν ζωγραφιά  Μανιατοχώρι.

Η παλιά του ονομασία του Αγ. Νικολάου, ήταν Σελίνιτσα.

Αγ. Νικόλαος

Το όνομα Σελίνιτσα προέρχεται από τη μικρή Σελήνη ή μικρή Ελένη, σύμφωνα με το: «Σελινίτσα, στ’ άκουσμα σου ριγ’ η Σελήνη, καθώς ο Πάρις θωπεύει την Ελένη». Η άλλη εκδοχή είναι ότι η λέξη σελίνιτσα είναι σλάβικης προέλευσης.

Στο χωριό βρίσκεται μια μικρή γραφική παραλία με ψιλή άμμο, δίπλα στις εκβολές του Παμίσου ή ποτάμι της Μηλιάς, όπου υπήρχε η αρχαία Πέφνος και απέναντί της το νησάκι Πέφνος, τόπος γέννησης των Διόσκουρων.

Παραλία Πανταζή στον Αγ. Νικόλαο

Στον Αγ. Νικόλαο μπορείτε να βρείτε ενοικιαζόμενα δωμάτια, ψαροταβέρνες με παραδοσιακά φαγητά, την πολύ ωραία παραλία Πανταζή. Τέλος, σήμερα τον Αγ. Νικόλαο τον κατοικούν 307 μόνιμοι κάτοικοι.

4. ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ = ΧΡΗΣΤΕΪΚΑ ΜΑΝΗΣ. Ένα ακόμη παραλιακό γραφικό Μανιατοχώρι, που βρίσκεται ΝΑ (δίπλα)

Το λιμανάκι του Αγ. Δημητρίου

στον Αγ. Νικολάο (Σελίνιτσα), στη θέση της αρχαίας Πέφνου, με το βραχονήσι της. Στην Πέφνο, σύμφωνα με τη Μυθολογία, γεννήθηκαν μέσα από ένα αυγό οι Διόσκουροι, Κάστορας και Πολυδεύκης, που ήταν ημίθεοι, προστάτες των ναυτιλλομένων και αδελφοί της Ωραίας Ελένης. Το αυγό αυτό ήταν το αποτέλεσμα του έρωτα του Δία, ο οποίος είχε μεταμορφωθεί σε κύκνο

Αγ. Δημήτριος παραλία
Καταφύγι

και της πανέμορφης Λήδας, κόρης του Γλαύκου, που για να τον αποφύγει είχε και αυτή μεταμορφωθεί σε χήνα. Από τον Παυσανία λέγεται ότι στη Πέφνο υπήρχε βασίλειο με βασιλέα τον Τυνδάρεω, πατέρα της Ωραίας Ελένης, βασίλισσας της Σπάρτης και της Κλυταιμνήστρας, βασίλισσας των

Παραλία Μάλσοβας
στον Αγ. Δημήτριο

Μυκηνών. Στον Άγιο Δημήτριο άραξε ο Πάρις με τα πλοία του και έγινε η επιβίβαση της Ωραίας Ελένης και των

απαγωγέων της με προορισμό τη Τροία.

Στο δρόμο προς τη Τραχήλα, 3.5 χλμ. δυτικά βρίσκεται το

Αγ. Δημήτριος από ψηλά

ανεκμετάλλευτο σπήλαιο «Καταφύγιο» (Αγίου Δημητρίου Σελίνιτσας), που θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας, σύμφωνα με τις απόψεις ειδικών που το έχουν επισκεφθεί. Σήμερα στον Αγ. Δημήτριο υπάρχουν 24 μόνιμοι κάτοικοι.

5. ΠΡΟΑΣΤΙΟ = ΠΡΑΣΤΕΙΟ. Βρίσκεται σε υψόμετρο 230μ., μετά τη Καρδαμύλη, ανατολικά και αριστερά του δρόμου, ενώ απέχει 43 χλμ. από τη Καλαμάτα. Μαζί με τους οικισμούς Λάκκο και το παραθαλάσσιο

Νέο Προάστιο (ή Πόρτο Καλαμίτσι), αποτελούσαν κοινότητα και τώρα Δημοτικό Διαμέρισμα του τέως Δήμου Λεύκτρου και νυν Δ. Δυτικής Μάνης. Το Προάστιο είναι από τους παλαιότερους και σημαντικότερους οικισμούς της περιοχής. Το 1479 αναφέρονται 4 χωριά της περιφέρειας η Χώρα ή και Ανδρούβιστα, η Καρδαμύλη, το Λεπτίνι και το Προάστιο. Στο Προάστιο βλέπουμε τους πύργους των Περδικέα και Χιουρέα, την ανακαινισμένη Κρήνη των Μελισσηνών του 1643, τον Άγιο Νικόλαο, τη

Η Εκκλησία του Αγτ. Νικολάου

Κοίμηση της Θεοτόκου (1790), το Μοναστήρι των Αγίων Θεοδώρων (13ος αι.) και ένα εντυπωσιακό πέτρινο γεφύρι. Εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς είναι και το ενάλιο σπήλαιο Καταφύγι του Βατσινήδη ή Βοτσινίδη, κοντά στο Προάστιο, που στο εσωτερικό του υπάρχουν ωραιότατες μικρές λίμνες, αλλά είναι αναξιοποίητο.

6. ΠΡΟΑΣΤΕΙΟ ΝΕΟ. Το Νέο Προάστιο είναι η παραλία του κανονικού χωριού όπου πολύς κόσμος πηγαίνει για μπάνιο. Σήμερα στον οικισμό – παραλία μένουν 41 μόνιμοι κάτοικοι.

7. ΡΙΓΚΛΙΑ ΑΝΩ  Αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Λεύκτρου, με τους οικισμούς Ελαιοχώρι, Άνω και Κάτω Ρίγκλια και βρίσκεται μετά τη Στούπα και αριστερά του δρόμου προς Αρεόπολη. Η περιοχή κατοικήθηκε περί το 1800 από τις οικογένειες των Γεννηματέων, Χρηστέων και Κυβελέων και το χωριό πήρε τη σημερινή του μορφή, μετά τη δημιουργία του Ι.Ν. της Παναγίας, από Ιερομόναχο που ήλθε από το Άγιο Όρος. Οι τρεις οικισμοί είναι κτισμένοι σε μια στενή λωρίδα γης ανάμεσα σε δύο χειμάρρους που ξεκινούν από τα βουνά της Μηλέας και καταλήγουν στην όμορφη παραλία Πανταζή. Στα Ρίγκλια συναντάμε το ναό του Αγίου Γεωργίου με αξιόλογο καμπαναριό, την Αγία Παρασκευή σε σπήλαιο με μικρό καμπαναριό, τους Αγίους Αποστόλους και το Σωτήρα, ενώ διατηρούνται ορισμένα προεπαναστατικά κτίσματα και δροσερές κρήνες. Τα Ρίγκια αποτελούνται από 3 οικισμούς, τα Άνω Ρίγκλια, με 122 κατοίκους,

Κάτω Ρίγκλια 39 κατοίκους και το Ελαιοχώριο (Ίζινα) με 28 κατοίκους. Πηγή : www.lefktro.gov.gr

8. ΡΙΓΚΛΙΑ ΚΑΤΩ. Είναι ο πρώτος οικισμός των Ριγκλίων που

Ρίγκλια

συναντάμε και βρίσκεται αμέσως μετά το δρόμο που από την Καρδαμύλη φτάνει μέχρι τον Αγ. Νίκωνα , όπου και τελειώνει η Δυτική Μάνη (Μεσσηνιακή). Ο πληθυσμός των Κ. Ριγκλίων το 2011 ήταν 39 κάτοικοι. 

Τραχήλα

9. ΤΡΑΧΗΛΑ ΜΑΝΗΣ. Το όνομά της το πήρε από το σχήμα του κάβου που βρίσκεται δίπλα της και έχει σχήμα τραχήλου. Πρωτοαναφέρεται σε

ένα έγγραφο του 1700 ,ότι απ αυτή επιβιβάστηκε ένα μέρος από τους Μανιάτες που πήγαν στην Κορσική ,ύστερα από σύγκρουση στο Οίτυλο με τον Λυμπεράκη Γερακάρη. Σήμερα κατοικείται από 95 κατοίκους, κυρίως από συνταξιούχους και το Καλοκαίρι προσθέτονται και οι μετανάστες που επιστρέφουν στην γενέτειρά τους. Σημείο αναφοράς

για τον τόπο αυτό είναι το τριώροφο σπήλαιο Καταφύγγι με μεγαλόπρεπο στολισμό και τεράστιες κολώνες από σταλαγμικό υλικό. Υπάρχουν ευρήματα που μαρτυρούν ότι το σπήλαιο κατοικείτο. Η εξερεύνησή του έγινε από τον Γιάννη και την Αννα Πετρόχειλου. Ιδιαίτερη κίνηση έχει το χωριό το βράδυ της Κυριακής του Πάσχα που γίνεται με φαντασμαγορικό τρόπο το κάψιμο του Ιούδα στο τοπικό πανηγύρι του Αη Γιαννιού το Σεπτέμβριο. 

ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΗΣ (Γ΄Μέρος)

Σήμερα συνεχίζουμε και ολοκληρώνουμε το αφιέρωμά μας στα 145 χωριά και οικισμούς του Καλλικρατικού Δήμου Μεσσήνης. Μέσα από τις περιγραφές που κάνουμε θα δείτε πως ήταν και πως είναι σήμερα τα χωριά αυτά, που ορισμένα είναι ακατοίκητα.

Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον σ’ αυτά τα χωριά. Ενημερωθείτε λοιπόν για τα υπόλοιπα χωριά.

Αρχαία Μεσσήνη

95. ΜΠΙΤΣΙΚΟΛΑΚΑ. Ένας ακόμη μικρός οικισμός που υπαγόταν στην πρώην κοινότητα Χράνων του Δήμου Αίπειας. Σήμερα υπάγεται στον Καλλικρατικό Δήμο Μεσσήνης και το 2011διέμεναν μόνο 12 κάτοικοι.

96. ΜΥΛΩΝΑΣ. Μικρός οικισμός της Δημοτικής Ενότητας Μεσσήνης που το 2011 αριθμούσε 29 κατοίκους.                                                                                                                                        

97. ΜΥΡΤΟΠΟΤΑΜΙΑ. = ΜΙΣΕΡΛΙ.  Η Μυρτοποταμιά ή Μισερλί όπως λεγόταν αυτός ο οικισμός επί Τουρκοκρατίας,  βρίσκεται ΒΔ της Μεσσήνης αμέσως μετά το Λυκότραφο του οποίου είναι οικισμός. Επί Τουρκοκρατίας και μέχρι το 1927 ονομάζεται Μισυρλί ή Μισερλί, οπότε και μετονομάζεται σε Μικροποταμιά και το 1940 σε Μυρτοποταμιά. Σαν οικισμός έγινε το 1879 και προσαρτήθηκε στον τότε Δήμο Εύας μέχρι το 1912, όπου προσαρτάται στην κοινότητα Αμφιθέας (Βρωμόβρυση). Το 1919 αποσπάται από την Αμφιθέα και ορίζεται αυτόνομη κοινότητα. Το 1927 προσαρτάται στην κοινότητα Πιλαλίστρας μέχρι το 1973, οπότε και υπάγεται στην κοινότητα Λυκοτράφου. Η οικονομία βασίζεται κυρίως στην παραγωγή ελιών, λαδιού, σταφίδας και πορτοκαλιών αλλά και στην κτηνοτροφία. Έχει περί τους 64 κατοίκους (απογραφή 2011)  κατά κύριο λόγο αγρότες που ως επί το πλείστον παράγουν ελιές, σταφίδα, λάδι, αλλά και πορτοκάλια, ή άλλοι είναι κτηνοτρόφοι.                                                                                                               

98. ΝΕΡΑΪΔΟΒΡΥΣΗ = ΚΟΥΤΣΟΜΑΔΙ. Πρόκειται για ένα οικισμό της πρώην κοινότητας Αδριανής, της πρώην επαρχίας Πυλίας. Μετά τη διάλυση της επαρχίας Πυλίας και τη δημιουργία των Καποδιστριακών Δήμων εντάχθηκε στο Δήμο Αίπειας μέχρι το τέλος του 2010, σήμερα όμως ανήκει στον Καλλικρατικό Δήμο Μεσσήνης. Δεν μπορέσαμε να βρούμε αν σήμερα το 2011 υπάρχουν μόνιμοι κάτοικοι.
Η Νεραϊδόβρυση που το παλιό της όνομα ήταν Κουτσομάδι, βρίσκεται Νότια του όρους Λυκόδημο σε υψόμετρο 360 μ. Το όνομα Κουτσομάδι προέρχεται από το Τούρκικο κουτσού μέτη που πιθανόν να αναφέρεται σε Τούρκο κάτοικο της περιοχής. Ενώ το εξελληνισμένο όνομα Νεραϊδόβρυση προήλθε από πηγή του οικισμού που οι ντόπιοι νόμιζαν ότι εμφανίζονται νεράιδες. Ο οικισμός αυτός έχει 1 και μοναδικό κάτοικο.

99. ΝΕΑ ΚΟΡΩΝΗ = ΚΑΝΤΙΑΝΙΚΑ. Η Ν. Κορώνη είναι ένα όμορφο χωριό που είναι αμέσως

Η εκκλησία της Ν. Κορώνης

μετά τον Αγ. Ανδρέα Λογγά και αποτελεί το σύνορο ανάμεσα στο Νέο Δήμο Μεσσήνης και στον

επίσης νέο Δήμο Πύλου - Νέστορος. Η παραλία του χωριού, η μεγάλη πλατεία με την επίσης μεγάλη εκκλησία, είναι τα χαρακτηριστικά σημεία του χωριού.  Οι πρώτοι κάτοικοί του φαίνεται να προέρχονται από το γειτονικό οικισμό Καστέλια, ο οποίος άρχισε να εγκαταλείπεται ύστερα από το σεισμό της 15ης Αυγούστου του 1886. Η Νέα Κορώνη είναι πάνω στο δρόμο από Λογγά προς Κορώνη. Στη Ν. Κορώνη μένουν 298 κάτοικοι.

                                        

SAOUTIS  MESSINIANS INSURANCES            40 χρόνια Ασφαλιστικής Προσφοράς !                Ασφαλιίσεις όλων των Οχημάτων         (Επιβατηγά ΙΧ, ΦΙΧ Αγροτικά, ΜΟΤΟ ΙΧ, ΤΡΑΚΕΡ κλπ) Ασφαλίσεις ΥΓΕΙΑΣ, Ασφαλίσεις Κατοικιών Και όλων των λοιπών κλάδων. Αριστοδήμου 42, (Ισόγειο) Καλαμάτα Κιν. 6977172942, 2721 300 351 e-mail : agsaouti@gmail.com

100. ΝΕΟΧΩΡΙ  ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗ. Πρόκειται για την πρώην κοινότητα Νεοχωρίου που υπαγόταν στο Δήμο Αριστομένους. Σήμερα το χωριό υπάγεται στον Καλλικρατικό Δήμο Μεσσήνης και οι κάτοικοί του είναι 196 σύμφωνα με την απογραφή του 2011.

101. ΝΕΡΑΪΔΟΒΡΥΣΗ = ΚΟΥΤΣΟΥΜΑΔΙ.  Η Νεραϊδόβρυση είναι ένας ημιορεινός οικισμός της κοινότητας της Αδριανής, χτισμένος στη νότια πλευρά του όρους Λυκόδημου. Μέχρι το 1927 ονομαζόταν Κουτσουμάδι. Το όνομα προήλθε από την τούρκικη ανθρωπονυμία Κουτσού Μέτη (το όνομα κάποιου Τούρκου γαιοκτήμονα που έμενε εκεί). Το σημερινό όνομα πιθανολογείται ότι προέρχεται από μία πηγή του οικισμού που οι κάτοικοι ισχυρίζονταν ότι εμφανίζονταν πολύ συχνά νεράιδες. Ο οικισμός εμφανίζεται στις απογραφές των Ενετών το 1700 να έχει 8 οικογένειες και 34 κατοίκους. Σήμερα διαμένει εκεί μόλις ένας κάτοικος.

102. ΝΕΡΟΜΥΛΟΣ = ΜΙΣΚΑ. Ο Νερόμυλος αποτελεί τοπική κοινότητα της Δημοτικής Ενότητας Πεταλιδίου. Πρόκειται για ένα ημιορεινό χωριό που ονομαζόταν Μίσκα έως και το 1927. Ο Παυσανίας αναφέρει την περιοχή ως "Βίαντος" (από τον Βία, γιο του Αμυθάοντος, ενός εκ των πρώτων οικιστών της Πύλου και ιδρυτών των ολυμπιακών αγώνων). Στις Ενετικές απογραφές του 1689 φέρεται να έχει 24 οικογένειες και 104 κατοίκους.  Πολιούχος του χωριού είναι ο Άγιος Γεώργιος. Το σημερινό του όνομα οφείλεται στους δύο νερόμυλους που βρίσκονται στη θέση ποτιστικά. Σήμερα στο χωριό λειτουργεί λαογραφικό μουσείο με ευθύνη του συλλόγου γυναικών του χωριού στο παλιό σχολειό.  Η οικονομία του χωριού βασίζεται κυρίως στην γεωργία, με κυριότερες καλλιέργεια αυτή της ελιάς, των σύκων και των αμπελιών. Οι κάτοικοί του Νερόμυλου το 2011ανέρχονταν στους 324.                                                                                

103. ΝΕΡΑΤΖΙΑ = ΠΑΣΑΛΙΝΑ. Έίναι ένα μικρός οικισμός που βρίσκεται μεταξύ Αγ. Ανδρέα και Λογγά.  Μέχρι το 1927 λεγόταν Πασαλίνα και από τότε πήρε το σημερινό της όνομα Νερατζιά. 

104. ΞΑΓΝΑΝΤΟ = ΧΑΤΖΑΛΙ. Ένας οικισμός της περιοχής Μεσσήνης. Δεν υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες. 

105. ΞΙΝΟΣ. Μικρός οικισμός της Δημοτικής Ενότητας Μεσσήνης του Καλλικρατικού Δήμου Μεσσήνης με 97 κατοίκους.

106. ΠΑΛΑΙΑ ΑΕΤΟΦΩΛΙΑ = ΣΑΜΠΑΚΑΛΦΑ.  Εγκαταλελειμμένο χωριό από το 1967. Το έτος 1957 υπέστη καταστροφές από τυφώνα που το έπληξε. Επίκεντρα ήταν η Χώρα, η Παλαιά 

SAOUTIS  MESSINIANS INSURANCES            40 χρόνια Ασφαλιστικής Προσφοράς !                  Ασφαλιίσεις Υγείας     Το σημαντικότερο αγαθό στην Ανθρώπινη ζωή,  είναι η ΥΓΕΙΑ ! Διαφυλάξτε το.      Συμπληρώστε τις ελλείψεις της Κοινωνικής Ασφάλισης. Αριστοδήμου 42, (Ισόγειο) Καλαμάτα Κιν. 6977172942, 2721 300 351 e-mail : agsaouti@gmail.com

 Αετοφωλιά και η Ελληνοεκκλησιά (Σιάμαρι). Σήμερα υπάρχουν τα ερείπια από τα περισσότερα πέτρινα σπίτια. Σώζεται η εκκλησία του, ο Άγιος Γεώργιος (διατηρητέο μνημείο) και δύο πηγάδια του (το ένα έχει κυρηχθεί διατηρητέο μνημείο). Από το σημείο που είναι χτισμένο μπορεί κανείς να δει όλον τον Μεσσηνιακό κάμπο.

Πηγή : http://wikimapia.org/

107.  ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΟ = ΞΕΡΟΚΑΣΙ Το χωριό αυτό βρίσκεται κοντά στο Τρίκορφο. Τη σημερινή του ονομασία την πήρε μάλλον από το Παλιό κάστρο (Σαφλαούρο) που είναι στο βουνό πάνω από το χωριό. Το Παλαιόκαστρο υπάγεται σήμερα στο Δήμο Μεσσήνης. 

108. ΠΑΛΙΟΚΑΜΠΟΣ. Μικρός οικισμός με 12 κατοίκους, που διοικητικά υπάγεται στη Δημοτική ενότητα Αίπειας.

109. ΠΑΝΑΜΠΕΛΙΑ. Μικρός οικισμός του τέως Δήμου Αίπειας και νυν Δήμου Μεσσήνης, που βρίσκεται πλησίον των Χράνων  και του Καλαμακίου. Ο οικισμός αυτός που είναι πολύ κοντά στη θάλασσα, έχει σχετικά καινούρια σπίτια. Τον επισκευθήκαμε και έχει καΙ πολύ ωραία θέα στον Μεσσηνιακό κόλπο. Κατοικείται δε από 10 κατοίκους.

110. ΠΑΝΑΙΪΚΑ = ΑΝΑΖΟΓΛΙ. Το χωριό αυτό είναι χωριό όσων φέρουν το όνομα  Πανόπουλος. Βρισκόταν στον τέως Δήμο Αίπειας λίγο πιο ορεινά του χωριού Ανδριανή. Σήμερα το χωριό είναι σχεδόν ακατοίκητο, αφού μένουν μόνο 4 κάτοικοι και υπάγεται στον Καλλικρατικό Δήμο Μεσσήνης.

111. ΠΑΝΙΠΕΡΙ. Είναι χωριό Δημοτικό διαμέρισμα του τέως Δήμου Πεταλιδίου και νύν Μεσσήνης, Το χωριό αναφέρεται στην Ενετική απογραφή του 1689 ως Paniperi με 11 οικογένειες και συνολικά 46 κατοίκους. Στην κοινότητα Πανιπερίου ανήκει και ο οικισμός της Αγίας Σωτήρας. Σήμερα το χωριό έχει περίπου τους 264 κατοίκους.                                                                                                                                                    

112. ΠΕΛΕΚΑΝΑΔΑ = ΒΙΑΝΤΟΣ. Η Πελεκανάδα ειναι ενα όμορφο μικρό ημιορεινό χωριό που βρίσκεται βορειοδυτικά της Καλαμάτας και ανήκει στο Δημο Αριστομένους.  Σήμερα στο χωριό διαμένουν 204 κάτοικοι.

Η Πελεκανάδα

Υπάρχουν τρείς εκδοχές για την ονομασία του χωριού. Η πρώτη αναφέρει πως επι τουρκοκρατίας ο φερόμενος ως Πελεκάν-Αγάς έδωσε το όνομά του στο χωριό(Πελεκανάγα) περνώντας από εκεί. Στην πορεία το όνομά άλλαξε και έμεινε ως Πελεκανάδα Η δεύτερη αναφέρει πως κάθε χρόνο πελεκάνοι έβρισκαν καταφύγιο σε βάλτους και λίμνες της περιοχής καθώς αποδημούσαν. Η Τρίτη που φαίνεται ως η περισσότερο πιστευτή, είναι πως το χωριό πήρε το όνομά του από τους πολλούς πελεκητές πέτρας που κατοικούσαν στο χωριό.     

Στην Οθωμανική περίοδο η Πελεκανάδα δεν ήταν ένας ενιαίος οικισμός, αλλά διάσπαρτοι οικισμοί σε κοντινή απόσταση γύρω από έναν κεντρικό, οι οποίοι μετά την απελευθέρωση ενώθηκαν σε έναν.

113. ΠΕΡΔΙΚΟΒΡΥΣΗ = ΡΑΔΟΥ. Οικισμός της πρώην κοινότητας Πουλιτσίου, του τέως Δήμου Αριστομένη ,του σημερινού Καλλικρατικού Δήμου Μεσσήνης. Είναι πλέον ένα μικρό χωριό με λιγοστούς κατοίκους, περίπου 18 σύμφωνα με την απογραφή του 2011.

114. ΠΕΤΑΛΙΔΙ= Το σημερινό Πεταλίδι έχει περίπου 1350 κατοίκους, βρίσκεται στη Δυτική ακτή του Μεσσηνιακού κόλπου και απέχει 26 χλμ. από την Kαλαμάτα. Xτισμένο στο μυχό του

Παραλία Πεταλιδίου

ομώνυμου όρμου, είναι από τα σημαντικότερα τουριστικά θέρετρα της Μεσσηνίας. Μέχρι το τέλος του 2010 ήταν αυτόνομος Δήμος, τώρα όμως ανήκει στον Καλλικρατικό Δήμο Μεσσήνης.

Η όμορφη κωμόπολη του Πεταλιδίου, συνδυάζει βουνό και θάλασσα με ένα ιδανικό τρόπο. Διαθέτει δε, σύγχρονες υποδομές, έχει εξελιχθεί σε σημαντικό τουριστικό προορισμό για Έλληνες και ξένους επισκέπτες.
Ιστορία.Στο Πεταλίδι βρίσκεται η ομηρική Αίπεια, όπου αργότερα (365 π.Χ.) χτίστηκε η Κορώνη. Είχε πολλούς καλοχτισμένους ναούς αφιερωμένους στην Παιδοτρόφο Αρτέμιδα, στον Ασκληπιό και στο Διόνυσο, ενώ το ορειχάλκινο άγαλμα του Διός Σωτήρος κοσμούσε την αγορά του. 
Βόρεια του Πεταλιδίου, που ανοικοδομήθηκε το 1830, βρίσκεται το ανάκτορο των Νιχωρίων. Είναι ένας σημαντικός αρχαιολογικός χώρος με ευρήματα της πρωτοελλαδικής, καθώς και με κτίσματα της μεσοελλαδικής εποχής και των μυκηναϊκών χρόνων.

Εγκατάσταση Μανιατών. Πολλοί από τους κατοίκους του Πεταλιδίου είναι Μανιάτικης καταγωγής.Με απόφαση του Ιωάννη Καποδίστρια τον Αύγουστο του 1830, αποφασίστηκε υπό

Πεταλίδι, το λιμανάκι

του συνταγματάρχου Νικολάου Πιερράκου - Μαυρομιχάλη εγκατάστασις Μανιατών μετά την δημιουργίαν του νέου Ελληνικού κράτους. Η εγκατάσταση αυτή έγινε για να ευχαριστήση ο Ι. Καποδίστριας τους Μανιάτες, διαθέτοντάς τους δημόσια Γη. Για το λόγο αυτό συναντάμε ονόματα Μανιάτικης καταγωγής όπως πχ Τρουπάκης, Αυγουλέας, Γριβέας, Λιέας, Τσιτομενέας, Γιαννακάκος, Γιδάκος, Κουράκος, Ξαρχάκος, Παρασκευάκος, Στεφανάκος, Δαμήλος, Τσακάκος, Γρουσουζάκος, Δαιμονάκος κ.λπ

Γενικά. Το οδικό δίκτυο από Καλαμάτα είναι άσφαλτος αλλά έχει αρκετές στροφές. Διαθέτει Αστυνομικό τμήμα, Αγροτικό Ιατρείο, Ταχυδρομείο, Τραπέζες, 3 ξενοδοχεία,15 μονάδες Ενοικιαζομένων δωματίων - studios, 2 camping. Rent a Car, rent a Bike, ψαροταβέρνες ψησταριές, διάφορα Καφέ. Λιμάνι για κότερα- ιστιοφόρα και ψαροκαίκα , Τεράστιες αμμουδερές παραλίες και πεντακάθαρες ακτές για πολύωρο κολύμπι.και σέρφινκ .

115. ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ. Το χωριό Πετράλωνα Ιθώμης ,είναι οικισμός της άλλοτε Κοινότητας Μαυροματίου Ιθώμης στην Επαρχία Μεσσήνης του Νομού Μεσσηνίας. Είναι κτισμένο επάνω σε ένα μικρό λόφο και βρίσκεται Δυτικά - Νοτιοδυτικά της ιστορικής κωμόπολης του Μελιγαλά, σε υψόμετρο περί τα 350 μ

Ανατολικά βρίσκονται τα βουνά. Ταίτσα και Νοτιοανατολικά ο Ψωριάρης πίσω δε από την Ταίτσα είναι το μεγαλύτερο βουνό της Κεντρικής Μεσσηνίας είναι το όρος Ιθώμη από το οποίο πήρε και το όνομα της η περιοχή , (στα χωριά μας το ονομάζομε Βουλκάνο) Δυτικά του χωριού είναι το βουνό Μικροβουνάκι και πίσω από αυτό το μεγαλύτερο βουνό Ζυγός, Βορειοδυτικά είναι το βουνό Παναγιά και λέγεται έτσι γιατί στην Κορυφή του υπάρχει ένα εκκλησάκι που είναι αφιερωμένο στην Παναγιά και γιορτάζει στις 31 Αυγούστου , κατάθεση της τίμιας ζώνης της Παναγιάς. Βόρεια του χωριού είναι ένα μικρό βουνό, ο Αη-Λιας. Στη θέση του σημερινού χωριού και στο ψηλότερο σημείο, για να το πιάνουν οι αέρηδες ,είχαν φτιάξει δύο πέτρινα αλώνια, όπου αλώνιζαν τα δημητριακά ,κυρίως σιτάρι, βρώμη και κριθάρι.
Λόγω του ότι εκεί κοντά υπήρχε και νερό , άρχισαν να εγκαθίστανται γύρω από τη βρύση και τα αλώνια.Έτσι ιδρύθηκε σιγά - σιγά το χωριό, το οποίο ονομάστηκε Πετράλωνα (πληθυντικός και όχι Πετράλωνο όπως και σήμερα το ονομάζουν μερικοί) επειδή στο κέντρο της περιοχής ήταν φτιαγμένα δύο πέτρινα αλώνια και όχι ένα. Πηγή:http://petralona.webnode.com του Γ.Κ. Κρόμπα. 

116. ΠΕΤΡΙΤΣΙ = ΑΡΝΑΟΥΤΑΛΙ. Η αρχική ονομασία του χωριού ήταν Αρναούταλη. Αν και υπάρχουν ισχυρισμοί ότι η περιοχή και ο οικισμός πριν οι Τούρκοι δώσουν το όνομα

Πιπερίτσα

Αρναούταλη και επί βυζαντινής εποχής λεγόταν και πάλι Πετρίτσι. Μάλιστα ή ονομασία Πετρίτσι είναι βυζαντινή ονομασία. Ο Φ. Α. Κομπορόζος σε άρθρο του με τίτλο "Μεσσηνιακά τοπωνύμια", αναφέρει σχετικά με την ονομασία "Πετρίτσι" ότι το χωριό ονομαζόταν έτσι και είχε πάρει το όνομα Αρναούταλι «Η ονομασία του προήλθε από το βυζαντινό επώνυμο Πετρίτζης (Πετρίτσης), που θα ανήκε στον κτήτορα του τόπου. Στου Πετρίτση (το κτήμα) -στο (χωριό) Πετρίτσι -το Πετρίτσι". Το 1927, με το Διάταγμα της 4ης Νοεμβρίου 1927 που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α 306/1927, το χωριό μετονομάστηκε από Αρναούταλη σε Πετρίτσι. Μέχρι το 2010 το Πετρίτσι ανήκε στον τέως Δήμο Βουφράδος, ενώ σήμερα υπάγεται στο Δήμο Μεσσήνης και έχει 128 κατοίκους, που βρήθηκαν στην απογραφή του 2011.

117. ΠΙΛΑΛΙΣΤΡΑ = ΚΟΥΡΤΑΛΙ. O οικισμός Κούρταλι όπως ήταν η αρχική ονομασία του χωριού προσαρτήθηκε το 1919 στην κοινότητα Καρτερολίου, αργότερα το χωριό πήρε το σημερινό όνομά του Πιλαλίστρα και έγινε ανεξάρτητη κοινότητα, μέχρι που ο Καποδιστριακός νόμος το ενέταξε στο Δήμο Μεσσήνης, όπου βρίσκεται ακόμα και σήμερα. Οι κάτοικοι του χωριού φτάνουν τους 181 σύμφωνα με την απογραφή του 2011.

118. ΠΙΠΕΡΙΤΣΑ Τ.δ. του Καλλικρατικού Δήμου Μεσσήνης με 139 κατοίκους που επεγράφησαν το 2011. Απέχει 3 χλμ από την πόλη της Μεσσήνης.

119. ΠΛΑΤΑΝΟΒΡΥΣΗ = ΠΟΛΑΙΝΑ Παλιός ημιορεινός οικισμός    (σε υψόμετρο 460 μ.) που βρίσκεται Νότια της πρώην κοινότητας Κεφαλόβρυσο ή Χαλβάτσου, του πρώην Δήμου Αριστομένους και νυν του Δήμου Μεσσήνης. Στον οικισμό σήμερα υπάρχουν 84 κάτοικοι.

120. ΠΟΛΥΛΟΦΟΣ = ΝΤΑΛΑΚΛΗ. Tο όνομά του οφείλεται κατά πάσα πιθανότητα στους πολλούς λοφίσκους που υπάρχουν στην περιοχή και αντικατέστησε το προηγούμενο Δαλακλή (Νταλακλή) με το Δ. 4-11-1927 (ΦΕΚ Α 306/1927). Η θέση του είναι νοτιότερα των συνοικισμών Πάνω Νταλακλή και Κάτω Νταλακλή για τους οποίους υπάρχουν αναφορές από την περίοδο της

Πολύλοφος

Β΄Τουρκοκρατίας (1715-1821), από στοιχεία έρευνας της Γαλλικής αποστολής του στρατηγού Μαιζώνα (1829-1830) και από επίσημα έγγραφα του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους το 1835, υπάγονται στους δήμους Εύας (Ναζήρι, Καλαμαρά, Ανδρούσα, Αλουποχώρι, Δρουμάσι, Βασιλάδα, Αέζι, Χασάμπασα, Μπουρνάζι, Πάνω Νταλακλή ) και Υάμειας (Πεντιά, Κλήμα, Μαγγανιακό, Δραίνα, Ζαγάραινα, Κυνηγού, Ξεροκάσι, Ράδου, Πουλίτσι, Μάνεσι, Κάτω Νταλακλή).Οι παραπάνω δήμοι ήταν 2 από τους 14 της τότε επαρχίας Μεσσήνης με έδρα την Ανδρούσα. Στα όριά του βρίσκεται το εκκλησάκι των Αγ. Αποστόλων Πέτρου & Παύλου (κτίστηκε το 1491) στα θεμέλια του οποίου αναβλύζουν οι ομώνυμες πηγές, από όπου υδρεύονται 10 δημοτικά διαμερίσματα. Λίγο πιο κάτω υπάρχει και ο ομώνυμος καταρράκτης. Στο εκκλησάκι αυτό λέγεται ότι λειτούργησε ο Παπαφλέσσας πηγαίνοντας προς το Μανιάκι το 1825. Κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η γεωργική παραγωγή (σύκα, λάδι, ελιές, σταφίδα).

Στο χωριό σήμερα διαμένουν 93 κάτοικοι.

Πηγή : www.polylofos.gr                                                                                               

121. ΠΟΥΛΙΤΣΙ. Ένας ακόμα οικισμός που υπήρξε κοινότητα, του τέως Δήμου Αριστομένους και νυν Δήμου Μεσσήνης. Το Πουλίτσι μαζί με την Περδικόβρυση έκαναν την πρώην κοινότητα Πουλιτσίου που αργότερα έγιναν Δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Αριστομένους, ενώ σήμερα υπάγεται στο Δήμο Μεσσήνης. Από την Καλαμάτα απέχει 40 χλμ. Και κατοικούν 29 κάτοικοι.

122. ΠΥΡΓΑΚΙ. Πολύ μικρός οικισμός του 1 κατοίκου που υπάγεται στην τ. κοινότητα Μαθίας. Στην ουσία είναι ένας ακόμη ακατοίκητος οικισμός της Μεσσηνίας.                                                                                                                  

Ρευματιά Μεσσηνίας

123. ΡΕΥΜΑΤΙΑ = ΛΟΥΜΙ. Η Ρευματιά είναι ένα χωριό που ανήκει στον πρώην δήμο Ιθώμης και σήμερα στον Καλλικρατικό Δήμο Μεσσήνης. αποτελούσε έδρα του δημοτικού.
Είναι  παλιός οικισμός που χτίστηκε τον 14ο αιώνα (μεταξύ 1348-1405) στη θέση που βρισκόταν η αρχαία Είρα του Αριστομένη. Η πρώτη οικογένεια που κατοίκησε στο χωριό ήταν αυτή του Δημητράκη Νέζη από το παλαιό Λούμι Γορτυνίας καταδιωκόμενη από τους Τούρκους, διότι  η σύζυγός του για λόγους τιμής σκότωσε τον μπέη της περιοχής. Στα αξιοθέατα του χωριού περιλαμβάνεται το σπήλαιο Ταμπούρι μήκους 300 μέτρων με πολλούς σταλακτίτες. Εδώ και χρόνια στη Ρευματιά (Λούμι) λειτουργεί ιδιωτικό λαογραφικό μουσείο από τον Ευάγγελο Κάψια, κάτοικο του χωριού, με πολλά και πλούσια εκθέματα. Στην απογραφή Pacifico το 1689 η Ρευματιά  αριθμούσε 313 κατοίκους, πληθυσμός που διατηρήθηκε μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα (το 1951 είχε 285 κατοίκους). 

Στο διαμέρισμα ανήκει και ο οικισμός Χρυσότοπος (Χρύσοβα). 
Η Ρευματιά είναι παλαιός οικισμός. Χτίστηκε τον 13ο αιώνα (μεταξύ 1348-1405) στη θέση που ήταν η αρχαία Είρα του Αριστομένη.                                                              

Στην απογραφή του 2011 είχε 42 κατοίκους. 

124. ΡΙΖΟΜΥΛΟΣ. Ο Ριζόμυλος αποτελεί οικισμό της κοινότητας της Καρποφόρας της

Ρυζόμυλος

Δημοτικής Ενότητας Πεταλιδίου. Αναγνωρίζεται ως οικισμός το 1940. Το όνομα του οφείλεται σε έναν νερόμυλο χτισμένο στις ρίζες του βουνού. Κύρια ασχολία τον κατοίκων αποτελεί η καλλιέργεια της ελιάς, της συκιάς, και των αμπελιών. Γιορτάζει των Αγίων Θεοδώρων. Η απογραφή του 2011, έδειξε ότι ο Ριζόμυλος έχει 127 κατοίκους.

125. ΣΑΡΑΚΙΝΑ. Μικρός οικισμός των 24 κατοίκων του πρώην Δήμου Αριστομένους που σήμερα διοικητικά ανήκει στο Δήμο Μεσσήνης.

126. ΣΚΥΛΟΡΑΧΗ. Αν και νεοσύστατος οικισμός που αναγνωρίστηκε το 2011, δεν κατοικεί ούτε ένας άνθρωπος.

127. ΣΠΙΤΑΛΙ. Το Σπιτάλι βρίσκεται 17 χλμ δυτικά της Καλαμάτας και 6,5 βόρεια από τη Μεσσήνη.  Το χωριό αυτό έχει περί τους 120 κατοίκους και κατά βάση ασχολούνται με Αγροτικές

Ερειπια Μεσαιωνικού Κάστρου στο Σπιτάλι

εργασίες. Η σημερινή ονομασία του χωριού προέρχεται από την Ιταλική λέξη Οspitale που σημαίνει φιλόξενος. Πρόκειται για πεδινό οικισμό που εικάζεται ότι δημιουργήθηκε τον δωδέκατο αιώνα από τους ιππότες του τάγματος του Αγίου Ιωάννη. Το χωριό σήμερα ανήκει στον Καλλικρατικό Δήμο Μεσσήνης. Οι κάτοικοι έχουν δημιουργήσει πολιτιστικό σύλλογο και προσπαθούν να αναδείξουν το χωριό τους.

128. ΣΤΕΡΝΑ. Η Στέρνα βρίσκεται στην κεντρική Μεσσηνία. δεν έχει παλαιότερο όνομα. Δημιουργήθηκε το 19^ο αιώνα ως οικισμός της τότε κοινότητας Διοδίων. Το 1966, έγινε ανεξάρτητη κοινότητα, η οποία αργότερα υπήχθη στον πρ. Δήμο Αριστομένους και σήμερα υπάγεται στο Δήμο Μεσσήνης.

Το σημερινό του όνομα το χωριό το έχει πάρει από τη μεγάλη πηγή που δημιουργούσε στέρνα

Γεφύρι στη Στέρνα

στο κέντρο του σημερινού χωριού. Είναι σχετικά νέο χωριό που δημιουργήθηκε περίπου στα μέσα του 19ου αιώνα. Στην περιοχή δεσπόζει παλιόπυργα (συνδετικό παρατηρητήριο, βάρδια, της Πύλου με την αρχαία Μεσσήνη). Στο κέντρο του χωριού περνάει ποτάμι και υπάρχει λειτουργικό Ενετικό γεφύρι. Οι κάτοικοι του χωριού  φτάνουν περίπου τους 324.

129. ΣΤΡΕΦΙ. Το Στρέφι είναι ένα όμορφο κεφαλοχώρι,27 χλμ μακριά από την Καλαμάτα, κτισμένο πάνω σε λόφους,  με πληθυσμό 440 κατοίκων, όσοι καταμετρήθηκαν το 2011                                                                                               

Το Στρέφι είναι χωρισμένο σε  διάφορες συνοικίες. Την Πέτρα, τα Μανούσια, την Παραρούγα ή

ΣΤΡΕΦΙ. Η γέφυρα Ντεμπρίζ

Πέρα Ρούγα, την Τυλίχτρα και τον Άγιο Νικόλαο.
Οι οικογένειες  που μένουν στην Πέτρα  είναι απόγονοι των οικογενειών Ντυμένου, Μπρατσάκου, Γιαννόπουλου, Σκιαδά, Πουλό-πουλου, Σπυρόπουλου, Παπαγιάννη, Σιδέρη, Αναγνωστόπουλου, Καλογερόπουλου, Ρουμελιώτη, Τσαούση, Ηλιόπουλου και Στέφανου. Οι πρώτες οικογένειες που εγκαταστάθηκαν στην Πέτρα ήταν οι Μπρατσακαίοι και οι Στεφαναίοι.
Στην άκρη της Πέτρας υπάρχει και η συνοικία γνωστή με την ονομασία Πουρνάρι λόγω του μεγάλου πουρναριού που βρίσκεται εκεί. Από εκεί ξεκινάει και ο δρόμος για την Χρυσοφόρα, μία μικρή συνοικία που ανήκει στο Στρέφι.
Το Στρέφι έχει υψόμετρο 225 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 και περικλείεται από δύο ποτάμια, που μετά από μικρή διαδρομή ενώνονται και καταλήγουν στην παραλία της Βελίκας.  Τα πλατάνια, οι ιτιές, οι καλαμιές και η πυκνή βλάστηση, σε συνδυασμό με το τρεχούμενο και καθαρό νερό, κάνουν τη διαδρομή αυτή ιδιαίτερα συναρπαστική και προκλητική για κάθε πεζοπόρο κ όχι μόνο. Ο κόσμος είναι πρόθυμος, φιλικός κ γελαστός με τον εκάστοτε ταξιδιώτη. Σημαντικό ρόλο στη ζωή του χωριού διαδραματίζουν οι νέοι του οι οποίοι είναι ενεργοί και σκεπτόμενοι άνθρωποι με όραμα και φιλοδοξίες για το τόπο τους. Σημαντικά γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο Στρέφι είναι, το πανηγύρι του δεκαπενταύγουστο μετά την λειτουργία στο Ιερό Εξωκλήσσι της Παναγίας( Παναγίτσα), καθώς και κάθε Κυριακή της Αποκριάς γίνεται χορός στις αποθήκες του χωριού.

130. ΤΖΑΝΕΣ. Το χωριό δημιουργήθηκε το 1971 και είναι ένα από τα τρία χωριά που δημιούργησαν το Δδ Πεταλιδίου του πρώην Δήμου Πεταλιδίου, που σήμερα υπάγεται στο Δήμο Μεσσήνης με 79 κατοίκους από την απογραφή του 2011..

131. ΤΡΙΚΟΡΦΟ = ΠΕΝΤΙΑΣ. Το Τρίκορφο, είναι ένα χωριό του Νομού Μεσσηνίας. Γνωστό και ως Πεντιάς, που αποτελούσε μια από τις λίγες εναπομείνουσες κοινότητες στη χώρα μετά την

Τρίκορφο Μεσσήνης

εφαρμογή του Σχεδίου Καποδίστριας. Μετά τον Καποδίστρια όμως υπάγεται στον Καλλικρατικό Δήμο Μεσσήνης. Βρίσκεται σε υψόμετρο 400 μέτρων περίπου. Φημίζεται για την άριστη ποιότητα ελαιοκάρπων. Επίσης, λαμβάνει χώρα παραγωγή ελαιόλαδου και σύκων. Από την πρώην κοινότητα Τρίκορφου καταγόταν ο πρωτεργάτης του συνεταιριστικού κινήματος, Λεωνίδας Δαμουράς,απο τους ιδρυτες της Συκικης.

Το Τρίκορφο είναι ένα από τα πιο παραγωγικά χωριά της Μεσσηνίας με εργατικούς κατοίκους, αποτελούν δε πάνω από το 50% της παραγωγής της βρώσιμης ελιάς στη Μεσσηνία. Είναι άλλωστε γνωστή σε όλη τη Μεσσηνία η γιορτή της ελιάς που γίνεται στο χωριό κάθε Αύγουστο.

132. ΤΡΙΟΔΟΣ = ΑΛΗ ΤΣΕΛΕΠΗ. Το χωριό μετονομάσθηκε από Αλή Τσελεπή σε Τρίοδο το 1927. Κατά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, Ιταλοί και Γερμανοί ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στο χωριό. Οι Ιταλοί αποφάσισαν να κατασκευάσουν πάνω σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις της περιοχής αεροδρόμιο. Για το λόγο τούτο εκκένωσαν τα σπίτια που βρίσκονταν ανατολικά του αεροδρομίου, προκειμένου να εγκατασταθούν οι ίδιοι, αναγκάζοντας παράλληλα τους κατοίκους να μετακομίσουν προσωρινά. Βρίσκεται πλησίον της Αμφιθέας στην πρώην επαρχία Μεσσήνης, ενώ σήμερα ανήκει στον ευρύτερο Καλλικρατικό Δήμο Μεσσήνης. Στην Τρίοδο το παλιό αεροδρόμιο  σήμερα αξιοποιείται για αγώνες αυτοκινήτων, μοτο και αερομοντελισμού.          

133. ΤΡΥΠΑΙ. Ένας οικισμός της τ. κοινότητας Μαθίας του πρώην Δήμου Πεταλιδίου, που σήμερα έχει ερημώσει και δεν κατοικεί ούτε ένας άνθρωπος.                                          

134. ΦΙΛΙΠΠΑΚΙ. Το Φιλιππάκι ήταν ένα χωριό οι κάτοικοι του οποίου μετακινήθηκαν σιγά - σιγά από τις αρχές του 20ου αιώνα. Η μετακίνηση ολοκληρώθηκε λίγο πριν τον Β ΠΠ, αλλά υπήρχαν και οικογένειες που διέμεναν στο Φιλιππάκι μέχρι και το 1960. Οι κάτοικοί του μετακινήθηκαν στην Βελίκα και ως εκ τούτου το χωριό σήμερα δεν κατοικείται. Το χωριό αυτό βρίσκεται στα όρια του σημερινού Δήμου Μεσσήνης.

135. ΦΟΡΟΙ. Ένας ακόμα οικισμός των 55 κατοίκων που αναγνωρίστηκε το 1971 και είναι ένας από τους οικισμός του Πεταλιδίου με 54 κατοίκους από την απογραφή του 2011.

136. ΧΑΝΙΑ ΝΕΡΟΜΥΛΟΥ. Πρόκειται για ένα ακατοίκητο οικισμό πολύ κοντά στο Νερόμυλο που βρίσκεται στα όρια του σημερινού Δήμου Μεσσήνης.

137. ΧΑΡΑΥΓΗ = ΓΡΟΥΣΤΕΣΙ . Η Χαραυγή βρίσκεται στον πρώην Δήμο Βουφράδος ενώ σήμερα υπάγεται στο Δήμο Μεσσήνης και το όνομα Χαραυγή το πήρε το 1957. Και νύν Πύλου-Νέστορος.

Στο χωριό αυτό βρίσκεται ένα από τα φυσικά θαύματα που φτιάχνει η ίδια η φύση. Μιλάμε για το Πολυλίμνιο μια από τις σπάνιες ομορφιές όχι μόνο της Μεσσηνίας αλλά και παγκοσμίως, όπου υπάρχουν πολλές λίμνες που λόγω του ανώμαλου εδάφους δημιουργούν καταράχτες. Είναι τέτοια η φυσική ομορφιά που δυστυχώς δεν έχει αξιοποιηθεί κατάλληλα.  

138. ΧΑΤΖΕΪΚΑ ένας ακατοίκητος οικισμός της πρώην κοινότητας Δάρα, που έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικά διατηρητέος. 

139. ΧΑΤΖΗ = ΧΑΤΖΗ. Το Χατζή ήταν η πρωτεύουσα του Καποδιστριακού του τέως Δήμου Βουφράδος ο οποίος με τη σειρά του σήμερα αποτελεί Δδ του Δήμου Μεσσήνης.. Το 1840

Η πολατεία στου Χατζή 

Όθωνας αναζητούσε στην αυτοδιοίκηση ένα πιο συγκεντρωτικό και ευέλικτο σύστημα, κάτι που η υπάρχουσα κατάσταση στους δήμους δεν του το παρείχε. Αποφάσισε, λοιπόν, το καλοκαίρι του 1840 να προχωρήσει σε συγχώνευση των δήμων και σε δημιουργία μεγαλύτερων και ισχυρότερων σε όλη την επικράτεια. Έτσι ο δήμος Σκάρμιγκα διαλύθηκε και τα χωριά του εντάχτηκαν στο δήμο Βουφράσου. Ο δήμος Βουφράσου είχε δημιουργηθεί το 1836. Το 1883 ο δήμος θα μετονομαστεί σε δήμο Βουφράδος. Η ίδρυση του δήμου δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 80/28-12-1836. Στην αρχή το δήμο αποτελούσαν τα χωριά: 1) Χατζή, 2) Βλαχόπουλο, 3) Γκρούστεσι, 4) Αρναούταλη, 5) Βελή, 6) Δάσος των Χιλίων Χωριών και 7) Μύλοι του Χατζή. Ένα από τα πρώτα προβλήματα του δήμου ήταν η έδρα του, μια και ο τοπικιστικός ανταγωνισμός ήταν έντονος, ιδιαίτερα ανάμεσα στα χωριά Χατζή και Βλαχόπουλο. Μετά από πολλές διεργασίες και παρεμβάσεις τοπικών παραγόντων, το 1836, ορίστηκε προσωρινά έδρα του δήμου το χωριό Βλαχόπουλο και αμέσως μετά αυτή μεταφέρθηκε στο Χατζή. Πρώτος δήμαρχος ορίστηκε ο Αθανάσιος Φράγκος και εισπράκτορας του δήμου ο Κ. Βάλλιας με το ΦΕΚ 80/28-12-1836. Το 1840 ο δήμος παρουσίαζε πληθυσμιακή δύναμη 2.996 κατοίκων. 

Η απογραφή του 2011 έδειξε ότι στο χωριό διαμένουν 379 κάτοικοι.
Πηγή : Τα πιο πάνω τα βρήκαμε από την ιστοσελίδα xatzi-messinias.gr

140. ΧΟΡΕΥΤΡΑ. Οικισμός των 63 κατοίκων όπως έδειξε η απογραφή του 2011.             

Η Χορεύτρα ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Αριστομένους, του πρώην Δήμου ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΟΥΣ, ενώ από το 2010 υπάγεται στον Καλλικρατικό Δήμο Μεσσήνης του Νομού ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.Η Χορεύτρα έχει υψόμετρο 414 μέτρα.

141. ΧΕΛΩΝΑΡΙΑ. Μικρός παραθαλάσσιος οικισμός του Αχλαδοχωρίου, που διοικητικά υπαγόταν στον πρώην Δήμο Πεταλιδίου, του σημερινού Δήμου Μεσσήνης. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, είχε 39 κατοίκους.

142. ΧΡΑΝΟΙ. Οι Χράνοι - Μεσσηνίας βρίσκονται νοτιοδυτικά του Νομού και είναι μόλις 35 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα, πρωτεύουσα της Μεσσηνίας. Είναι ένα μικρό

Παραλία των Χράνων

ονειρεμένο παραθαλάσσιο χωριό με υπέροχες παραλίες, καθαρή θάλασσα και φιλόξενους  κατοίκους. Διαθέτει ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια. Αποτελεί ένα από τους σημαντικότερους τουριστικούς προορισμούς της Μεσσηνίας που επισκέπτονται χιλιάδες Έλληνες και ξένοι τουρίστες.

Ήταν Δδ του τέως Δήμου Αίπειας, ενώ σήμερα υπάγεται στο Δήμο Μεσσήνης και έχει 278 μόνιμους κατοίκους.

Οι Χράνοι αναγνωρίζονται ως οικισμός το 1951 όπου και προσαρτώνται στην τότε κοινότητα Κακορρεύματος. Λόγω της ιδιαίτερης οικονομικής άνθησης του ορίζεται έδρα της κοινότητας το 1973, ενώ το 1976 μετονομάζεται σε κοινότητα Χράνων. Το 1981 προσαρτάται στους Χράνους και ο καταργηθείς οικισμός της Βίγλας.  

143.  ΧΡΥΣΟΤΟΠΟΣ = ΧΡΥΣΟΒ0. Ο οικισμός αυτός ανήκει στην πρώην κοινότητα της Ρευματιάς, ενώ σήμερα ανήκει στον Καλλικρατικό Δήμο Μεσσήνης. Στην απογραφή του 2011 είχε 1 κάτοίκο.

144. ΧΡΥΣΟΦΟΡΑ. Η χρυσοφόρα είναι ένας οικισμός του τέως Δήμου Αριστομένους  που μαζί με το Στρέφι αποτελούσαν την πρώην κοινότητα Στρεφίου και μετά έκαναν το Δημ. Διαμέρισμα Στρεφίου. Η Χρυσοφόρα έχει 37 κατοίκους με την απογραφή του 2011 και διοικητικά υπάγεται στο Δήμο Μεσσήνης.

145. ΨΗΛΗ ΡΑΧΗ. Πρόκειται για μικρό οικισμό των 12 κατοίκων που διοικητικά υπαγόταν στον πρώην Δήμο Αίπειας. Σήμερα διοικητικά υπάγεται  στο Δήμο Μεσσήνης.

ΣΗΜ. Απαγορεύεται η αντιγραφή όλων αυτών που δημοσιεύονται, χωρίς την έγκριση του υπεύθυνου διαχειριστή αυτού του Blog.